„Dobrze jest, gdy pokarm jest lekiem, a lek pokarmem”
Hipokrates
Miód pszczeli oprócz wartości odżywczych posiada trzy najważniejsze właściwości:
- wpływa na metabolizm komórkowy i układowy
- niszczy bakterie Gram + i Gram –
- działa detoksykacyjno
Dla organizmu człowieka bardzo ważną właściwością miodu jest wiązanie i neutralizowanie toksyn pochodzących ze skażonego środowiska. Zmniejsza on działanie szkodliwych środków trujących i promieniotwórczych. Chroni w szczególności mieszkańców wielkoprzemysłowych aglomeracji i ludzi posiadających kontakt z metalami ciężkimi (w tym z ołowiem). Miód zmniejsza toksyczne działanie używek : alkoholu, tytoniu, kawy. Jest doskonałą odżywką dla osób pracujących fizycznie i umysłowo. Diabetycy (cukrzycy) powinni stosować miody o dużej zawartości fruktozy (akacjowy, lipowy, gryczany).
Osobom w podeszłym wieku zaleca się dla wzmocnienia organizmu pić dziennie 1-2 szklanki wody miodowej (1 łyżka miodu rzepakowego rozpuszczona w jednej szklance przegotowanej, ostudzonej wody).
Miód w chorobach serca i naczyń krwionośnych
Zawarte w miodzie cukry proste (glukoza i fruktoza), mikroelementy i enzymy działają na mięsień tonizująco, stymulująco i odżywczo. Potwierdzeniem leczniczego wpływu miodu na mięsień sercowy było odkrycie w nim czynnika glikutylowego, który kieruje gospodarką węglowodanowo-tłuszczową w mięśniu sercowym. Stosuje się go w zaburzeniach rytmu serca, nerwicy, zapaleniu mięśnia sercowego, dusznicy bolesnej.
- Choroba nadciśnieniowa
Do naparu przygotowanego z jednej łyżki owoców dzikiej róży i 2 szklanki wody dodać jedną łyżkę miodu lipowego (20 g) i pić po ½ szklanki trzy razy dziennie. - Do jednej szklanki przegotowanego i ostudzonego mleka dodać jedną łyżkę miodu rzepakowego. Pić 2-3 szklanki dziennie.
Miód w chorobach przewodu pokarmowego
W leczeniu chorób przewodu pokarmowego stosuje się naturalny miód pszczeli i jego wodne roztwory (miód rozpuszczony w przegotowanej i rozpuszczonej wodzie), jak również preparaty miodowe w postaci naparów i odwarów ziół z dodatkiem miodu. Najlepiej przygotowywać je 12 godzin przed spożyciem wtedy miód działa najskuteczniej. Miód jest cennych środkiem dietetycznym w chorobie żołądka i dwunastnicy. Przy chorobie wrzodowej żołądka należy podawać choremu miód na dwie godziny przed posiłkami lub trzy godziny po nich. Picie ciepłego roztworu miodu przyspiesza jego wchłanianie, nie drażni jelit i obniża kwasowość. Zimny roztwór miodu podwyższa kwasowość, wstrzymuje ruchy żołądka i podrażnia żołądek i jelita.
Napój z miodu i cytryny poprawia przemianę materii i jest doskonałym płynem odżywiającym kolor skóry, poprawiającym wygląd cery szczególnie chorym na wątrobę.
- Brak apetytu u dzieci, choroby żołądka
Zmiksować półtorej szklanki mleka, dwie łyżki miodu mniszkowego, dwie łyżki twarożku, trzy łyżki malin lub truskawek. Napój mleczno-owocowy z miodem pić rano. - Nieżyt błony śluzowej żołądka i dwunastnicy
Do szklanki zsiadłego mleka dodać łyżeczkę zmielonego siemienia lnianego, jedną łyżeczkę miodu. Wypić na drugie śniadanie. - Robaki jelitowe, witalność organizmu, prostata
Dokładnie rozetrzeć z miodem około, 30-150 gramów obranych nasion dyni. Zjedzoną papkę popić szklanką mleka. - Awitaminoza, osłabienie
Jedna łyżka miodu, jedna łyżka oleju słonecznikowego, jeden ząbek czosnku, szczypta pieprzu i soli, łyżeczka soku z cytryny – wymieszać i stosować jako polewę do surówek.
Miód w chorobach skóry, mięśni i stawów
Miód przyspiesza gojenie sie ran, oparzeń i odmrożeń oraz zabezpiecza je przed zakażeniem bakteryjnym. Powoduje lepsze odżywianie tkanek i zwiększa ilość leukocytów i glukozy. Oczyszcza rany z elementów martwiczych i produktów metabolicznych. Wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i regenerujące.
- Opażenie, podskórne wybroczyny, wrzody, czyraki, trudne gojące sie rany, tradzik, liszaje
Jedną łyżeczkę ziela krwawnika pospolitego zapażyc szklanką wrządku w termosie około 15 minut. Przecedzić i osłodzić jedną łyżką miodu. Stosować zewnętrznie (w formie kompresów kąpieli i okładów) i wewnętrznie (pić 2-3 razy dziennie po ½ szklanki). - Zapalenie stawów
Kawałek płótna posmarować jedną łyżką miodu gryczanego, przyłożyć na chore stawy i owinąć flanelą. Okład zmieniać co 3 godziny.
Miód w chorobach układu moczowego i płciowego
Działanie moczopędne miodu spowodowało jego zastosowanie w leczeniu dróg moczowych i pecherza. W chorobach nerek zalecana jest herbata z dzikiej róży z miodem. W przypadku piasku nerkowego można stosować oliwę z oliwek i sok cytrynowy z miodem. Miód z dodatkiem pyłku kwiatowego stosuje się w stanach zapalnych przyrostowych gruczołu krokowego u mężczyzn (prostata). Najbardziej skutecznymi miodami w leczeniu chorób kobiecych są miody leśne i lipowe (bardzo pomocne sa kapiele w 30% roztworach miodu).
Miód w chorobach układu nerwowego
Stosuje się go w leczeniu różnego rodzaju nerwic, nadmiernej pobudliwości, depresji i załamań nerwowych. Wskazany jest dla cierpiących na bezsenność (zalecane 1-2 łyżeczki miodu rozcieńczonego z wodą) i choroby nerwowopochodne (250-300 gramów miodu dziennie).
Miód w chorobach narządu wzroku
Stosowany jest do leczenia ostrych zapaleń spojówek i rogówki. W chorobach oczu stosuje się płyn do płukania sporządzony z 1/4 litra wody i 1 łyżeczki miodu. Roztwór ten należy gotować przez 5 minut.
Miód w kosmetyce
Używany był już od czasów starożytnych przez osoby dbające o ładną, gładką cerę. Dzięki swoim właściwościom znalazł szerokie zastosowanie w kosmetyce (wchodzi w sład toników, maseczek miodowych, mleczek i płynów). Miód w kąpieli miodowej odpręża i rozluźnia, uelastycznia, hartuje, odtruwa i odżywia skórę.
- Maseczka dla każdej cery
Utrzeć jedno żółtko z łyżeczką miodu i łyżeczką mąki ziemniaczanej, nałożyć na skórę twarzy i szyi. Po 15 minutach zmyć ciepłą wodą. - Kąpiel upiększająca
Do wanny z około 100 litrów wody w temp. 30 st. C wsypać około 200 gramów soli z mikroelementami. W odzielnym naczyniu rozpuścić 350 gramów miodu w 1,5 litra tłustego mleka i wlać do wanny. Zanurzyć się w wannie na 20 minut.
Masz do nas jakieś pytania?
OBSERWUJ NAS
